Kawałek Łotwy w Lublinie.

Ostatnimi czasy na Łotwę trochę mi nie po drodze, ale na szczęście przybyła ona do mnie.
Od połowy października do końca listopada w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. H. Łopacińskiego w Lublinie odbywała się wystawa "Tak blisko a tak daleko. Łotwa i Polska. Więcej niż 100 lat wspólnej historii."
Została ona zorganizowana we współpracy z Regionalnym Muzeum w Viļace, Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie oraz Muzeum Narodowym Historii Łotwy w Rydze. Dostępna była w trzech językach (polski/łotewski/angielski).

Mi udało się odwiedzić ekspozycję rzutem na taśmę, w ostatni weekend listopada.
Rozpoczynała się ona od przedstawienia początków osadnictwa na ziemiach Łatgalii, życiowych zajęć, kultury i zwyczajów dawnych mieszkańców tych terenów. Następnie przechodziliśmy do czasów Inflant Polskich, by w końcu na dłużej trafić do Marienhaus (obecnie Viļaka), miasteczka w północno-wschodniej Łotwie.
Tutaj mogliśmy zapoznać się z rozwojem tego majątku, jego właścicielami i innymi ciekawostkami dotyczącymi np. udziału mieszkańców w Powstaniu Styczniowym.

W międzyczasie można było poznać krótkie sylwetki badaczy Inflant: Zygmunta Glogera, Stefanii Ulanowskiej i Kazimierza Bujnickiego.

Eksponaty? Głównie archeologiczne, ale nie tylko, zobaczcie poniżej:

Starodruk dzieła J.A. Hylzena "Inflanty" o bardzo długim podtytule ;)

Najwcześniejsze znaleziska z rejonu Viļaka

Znaleziska z badań Zygmunta Glogera na cmentarzysku w Marienhaus/Viļace

Matryca do znakowania masła wyprodukowanego w majątku Marienhaus

Mszał z kościoła w Marienhaus

Modlitewnik

Ornat z kościoła w Viļace

Wystawa była wyśmienitą okazją do zapoznania się fragmentem z "Kresów Kresów" i ich historią.
Cieszy bardzo, że instytucje kultury szukają wciąż takich niebanalnych i ciekawych tematów do pokazania szerszemu gronu odbiorców.