ห่อนึ่งฝีมือภรรยาของผม
... สวัสดีเพื่อนๆ ทุกท่านครับ สำหรับบทความในวันนี้ เป็นโพสต์พึ่งภรรยาอีกเคย เวลาที่ผมนึกเรื่องอะไรไม่ออก แน่นอนครับ ผมต้องเดินหน้าเข้าครัวที่บ้านผมโดยทันที ทุกครั้งไปครั้ง แต่ส่วนใหญ่ลักษณะการเขียนในเรื่องอาหารของผม จะเป็นไปมนแนวโชว์ อวดนั้งแระอ่หารของภรรยาซะมากกว่า แต่ไม่ได้จะมาแนะนำหรือเขียนวิธีทำอะไรทั้งสิ้นครับ ตามที่เคยบอกอธิบายในทุกๆ วันไปแล้วว่า ผมไม่ทีสกิลฝีมือในการทำอาหารเลย และ ไม่อยากที่จะรบกวนภรรยา เอาง่ายๆ คือ ให้เค้ามานั่งบอกและก็พิมตามที่เค้าบอก ทีละประโยคสองประโยค แบบนั้นผมตัดปัญหาไม่ลงวิธีทำไปเลยดีกว่าครับ เพราะถ้าในอนาคตผมจะเขียนเรื่องอาหารที่ฝีมือภรรยาผมทำ ผมก็จะมานั่งเราเวลาที่พยายามผมว่าง เพื่อที่จะมาเขียนบทความในแต่ละวัน ซึ่งผมคิดว่ามันจะช้าและใช้เวลานาน ผมเลยตัดปัญหาเอาแค่ภาพมาโชว์มาอวดนั่นแหละครับ ก็เขียนว่าวันนี้ผมทำอะไรบ้างพญาผมทำอะไรให้ผมทานบ้างอะไรทำนองนี้ สรุปเข้าใจตรงกันแล้วนะครับ
... ก่อนจะเข้าเรื่องอาหารฝีมือภรรยาของผม ผมขอคุยเรื่องว่าวันนี้ผมไปเจออะไรมาบ้าง เช้านี้ผมยังคงตื่นแต่เช้า ออกไปทำงานในเวลาปกติ คือ 7 โมงเช้า ต้องออกจากบ้านครับ และ ไปหามื้อเช้าเอาแถวๆ ที่ทำงานอีกเช่นเคย และ แน่นอนตามแผนงานของเดือนกันยายน ผมจะต้องประจำทำงานที่โต๊ะ วันจันทร์-วันพุธ ส่วนวันพฤหัสบดี-วันศุกร์ 2 วันนี้เป็นวันที่ผมเฝ้ารอมากที่สุด เพราะ ต้องออกไปติดต่องาน ถึงร้านค้า และ ลูกค้าถึงที่ ทำงานนอกสถานที่ เป็นอะไรที่ตัวผมเองชอบมากที่สุด งานวันนี้ก็คงไม่ทีอะไรมาก เคลียร์เอกสาร ยอดจำนวนสินค้าที่ได้ติดต่องานเมื่อ วันพฤหัสบดี-วันศุกร์ ที่ผ่านมา เช็คดูความถูกต้อง ก่อนจะส่งเอกสารทั้งหมดไปฝ่ายบัญชี ต่อไปครับ นี้คืองานทั้งวันของวันนี้ครับ
... ส่วนเย็นนี้แน่นอน เป็นความตั้งใจของผมเองครับ ที่จะเดินตรงดิ่งไปที่ห้องครัว หลังจากเลิกงานแล้ว และไม่ได้คิดเรื่องอะไร อยู่ในหัวสมองของผมว่า จะแต่งเรื่องอะไรเลย เพราะตั้งใจจะมาถ่ายอาหารฝีมือภรรยาตัวเองนี้แระครับ เมนูวันนี้ผมรู้ตั้งแต่เมื่อวานแล้วครับ ผมและลูกๆ อยากทานห่อนึ่ง แค่นั้น ภรรยาของผมก็ไม่ขัด และ บอกว่าจะทำเย็นวันจันทร์นี้เลยครับ เมนู ห่อนึ่ง อาหารพื้นบ้าน ทางภาคเหนือ ผมว่าไม่ว่าจังหวัดไหนทางภาคเหนือ ก็คงทำเหมือนกันครับ ไม่เว้นจังหวัดลำปางที่ผมอยู่ วันนี้เป็นไรบ้างครับ หน้าสีสันดูก็รู้ว่าจะรสชาติจัดจ้านแค่ไหน และ ผมก็ลองชิมแล้ว อร่อยไม่เป็นสองของใครทีเดียว แต่เสียดายขั้นตอนอื่น แฟนผมทำผัดไปก่อนแล้ว ถ้าขืนรอผมกลับจากที่ทำงานมาถึงบ้าน ได้ทานข้าวทุ่มสองทุ่มกันพอดี สำหรับบทความของผมในวันนี้คงมีเท่านี้ครับ ขอบคุณที่ติดตามอ่านบทความของผมขอบคุณครับ