ช่วงเวลาทำงานที่หายไป
... สวัสดีเพื่อนๆ ทุกท่านครับ เป็นยังไงกันบ้างเอ่ยครับ หลังจากผ่านพ้นปีใหม่ไปได้หลายวัน สบายดีกันไหมครับ ช่วงผมงานยุ่งตั้งแต่ในช่วงต้นปีเลย เรียกได้ว่าไม่มีเวลาทำอย่างอื่น นอกจากงานที่ทำแล้วกลับบ้านมาแทบอยากจะหัวถึงหมอน 5555 คือ ตาจะหลับลงให้ได้เลยครับ แต่ไม่เป็นไร ชีวิตมันคือการดิ้นรนทำงาน นับตั้งแต่ก้าวขึ้นมามี ครอบครัวเป็นผู้นำครอบครัวแล้ว ตัวเองก็ต้องเข้มแข็งมีความอดทน มากขึ้นกว่าตอนอยู่ตัวคนเดียว และ ยิ่งมีลูกแล้วยิ่ง ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีเลยครับ
... ช่วงนี้ถึงงานจะเยอะแยะ จนต้องทำโอทีทุกวัน แต่การที่มีงานประจำให้ทำอยู่ ไม่ได้โดนไล่ออกหรือตกงานมันก็ถือว่าดีแล้ว จริงไหมครับ จากสถานการณ์บ้านเมืองของเรา รวมทั้งทั่วโลกปีนี้ก็ยังไม่ทีวี่แววว่า จะรอดหลุดพ้นจากเจ้าเชื้อไวรัสที่ชื่อ โควิด19 ไปได้เลย มันยังคงดิ้นรนเหมือนมนุษย์เรา ที่จะดำรงเผ่าพันธุ์ของมัน ผมยังพอมีเวลานั่งติดตามข่าวได้บ้าง มันพยายามกลายพันธุ์ต่อไปเรื่อยๆ ไม่ทีที่จุดสิ้นสุดซะเลย ผมกังวลแต่ก็ไม่ได้ตื่นตระหนกหรือกลัว เพียงแค่เรามีระเบียบวินัยตัวเองก็พอครับ
... ประเดิมต้นปีมาด้วยสภาพเศรษฐกิจที่ทรุดตัวลง ข้าวของเครื่องใช้ ตลอดจนอาหารการกินนี้ ได้ปรับตัวขึ้นราคากัน ปัญหาเรื่องโรคระบาดทำให้เศรษฐกิจไม่ดีทั่วโลกกันอยู่แล้ว สังเกตุได้จากหุ้นที่ลงดิ่ง และ การประกาศปิดกิจการ รวมทั้งคนตกงาน มีให้เห็นตลอดเวลา แต่สิ่งหนึ่งที่ผมสังเกตุเห็นจากอาชีพหนึ่ง ที่ไปรอดบางคนถึงขนาดตั้งตั้งตัวรวยได้ ก็อาชีพขายของขายสินค้าออนไลน์นั้นแระครับ เพราะ มันทั้งสะดวก ประหยัดที่สำคัญเราไม่ต้องขับเดินทางไปซื้อเอง ง่ายแค่ใช่นิ้วสัมผัสแค่นั้นเอง ผมจึงไม่แปลกใจที่มันถึงเป็นอาชีพที่ถ้ามีเทคนิคการขายดีๆ พูดคุยเก่ง สามารถสร้างความร่ำรวยได้
... ทุกวันนี้โดยเฉพาะปีนี้ ผมคงต้องเซฟค่าใช้จ่ายมากขึ้น ศึ่งมากกว่าปีที่ผ่านมา ปัญหาหมูติดโรคล้มตาย ทำให้เนื้อหมูแพงมาก อย่าว่าแต่เนื้อหมูเลยที่แพง เนื้อไก่และไข่ไก่ ก็เริ่มราคาแพงมากขึ้น รวมทั้งน้ำมันและแก๊สหุงต้ม ทำให้ราคาสินค้าอื่นๆ ปรับตัวราคาแพงขึ้นมาตาม ดังนั้นปีนี้ผมจึงต้องบริหารเรื่องเงินค่าใช่จ่ายให้ดีๆ ตั้งแต่ต้นปี
... งานของผมช่วงนี้ออกเดินทางบ่อยขึ้น ตั้งแต่ต้นปีทั้งที่ยังไม่มีกำหนดแบบแผนนะว่า จะกำหนดให้ฝ่ายขายทีมเซลล์ ออกเดินทางไปติดต่อกับลูกค้า เยี่ยมเยียนลูกค้า พบปะพูดคุยกันถึงร้านค้า เหมือนเช่นปีที่ผ่านๆ มา แต่ผมก็ต้องเดินทางไปทำงานข้างนอกแล้ว แต่ยังไม่กำหนดแน่นอนตายตัวว่าใครจะได้ไปวันไหนบ้าง ตอนนี้คืออาสาสมัครล้วนๆ ไปก่อนครับ มันอาจเป็นความชอบส่วนตัวด้วยครับ ที่ชอบบุยงานแบบนี้ มากกว่าจะนั่งทำงานบนโต๊ะในห้องแอร์เย็นด้วยครับ
... บางวันผมก็เลิกงานกว่าจะขับรถกลับถึงบ้าน ก็ท้องฟ้ามืดไปแล้วครับ แต่ก็เป็นเพียงเวลาประมาณทุ่มถึงทุ่มกว่า เพราะช่วงนี้ท้องฟ้ามืดเร็ว ยังอยู่ในช่วงฤดูหนาว อากาศที่หนาวในช่วงเช้ายังคงมีเมฆหมอกปกคลุมอยู่ครับ ยังไงก็ดูแลรักษาสุขภาพกันด้วยครับ สู้ๆ กันครับ เราต้องผ่านจุดนี้กันไปได้ครับ สำหรับบทความของผมในวันนี้ก็คงจะมีเท่านี้ ขอบคุณที่ติดตามอ่านข้อความของผมครับ