ดอกไม้และชีวิตบทที่ 80
🌸🌸🌸 สวัสดีพี่ๆ และ เพื่อนๆ ที่น่ารักทุกคนค่ะ ผ่านมาอีกวันที่ต้องเขียนโพสต์อีกแล้วหรือนี้ ขนาดแค่วันละ 1 เรื่อง เรายังคิดว่ามันงานหิน กว่าการทำงานส่งอาจารย์ของเราซะอีก อิอิ วันนี้ก็ยังคงอยู่ในหัวข้อเดิม ดอกไม้และชีวิต สำหรับวันนี้เป็นบทที่ 80 แล้วจร้า กับภารกิจหลักในการตามหาดอกไม้ในหมู่บ้านอีกเช่นเคย และ นัดถอยหลังอีกไม่กี่วัน เราจะต้องกลับไปหอพัก เพื่อกลับไปเตรียมเรียนออนไลน์ต่อ ตอนแรกตามแผนจะเปิดให้เรียน ในชั้นเรียนที่มหาวิทยาลัยตามปกติ แต่แนวโน้มที่จะได้เปิดคือ ยิ่งน้อยนิดลงไปเรื่อยๆ จนอาจจะต้องกลับไปเรียนในรูปแบบออนไลน์ เหมือนเดิมอีกครั้ง ยังเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้ในช่วงนี้ค่ะ แต่ที่แน่นอนคือ เราจำเป็นต้องเปิดทางกลับหอพักไปเตรียมก่อน ซึ่งเราก็รอเวลาที่นอนของพี่คนขับรถตู้ในหมู่บ้านเราว่า เค้าจะเดินทางกลับเมื่อไร เพราะต้องติดรถเขาไป จะได้ไม่ต้องเสียค่ารถพี่ว่างานนี้ฟรีตลอดทาง อิอิ จริงๆ เรารู้จักกับพี่ผู้ชายมาตั้งแต่เด็กๆ จนกระทั่งเขาแต่งงานกับพี่ผู้หญิงเมื่อหลายปีก่อน เรายังไปร่วมงานแต่งเขาอยู่เลยที่หมู่บ้านของเรา เราจึงสนิทกับพี่เค้าพอสมควรค่ะ นี้เป็นเหตุผลที่เราได้นั่งรถฟรีตลอดงานเองค่ะ
🌸🌸🌸 ส่วนภารกิจตามหาดอกไม้ภายในหมู่บ้านของเราในวันนี้ คงไม่ต้องถามเลยบอกว่าจะสำเร็จหรือไม่ เราเล่นมุขหลอกถามไม่ได้แล้วเดิมๆ อิอิ คงจะรู้แนวเราหมดแล้ว 5555 ก็เป็นเวลาเดิมหลังจากที่เราทานอาหารในมื้อเช้าเสร็จ และ จัดการความเรียบร้อยในบ้าน เรียบร้อยหมดแล้ว เราก็เริ่มภารกิจตามล่าหาดอกไม้ของเรา โดยทันทีไม่รอช้า สาเหตุที่เราออกมาเวลานี้ มันมีเหตุมีผลของมันแน่นอน ถ้าขืนเราออกมาสายหรือออกมาตอนบ่ายแน่นอน นอกจากจะต้องเร่งรีบแล้ว ยังต้องเผชิญกับสภาพอากาศที่ร้อน และ แสงแดดที่ทำให้ผิวเสียผิวดำแน่นอน ยังไงเราเป็นผู้หญิงถึงจะไม่สวย และ ผิวก็ไม่ได้ขาวอะไรมากมาย เราก็ต้องรักสวยรักงาม ของเราเหมือนกัน จริงไหมค่ะ แน่นอนเราใช้จักรยานเหมือน เพื่อสุขภาพปั่นไปเรื่อยๆ แต่เหตุผลหลักจริงๆ คือ ประหยัดค่าน้ำมันนั้นเอง ไปแค่นี้ภายในหมู่บ้าน ต่อมห้ไกลแค่ไหน ปั่นจักรยานเราก็ว่ามันโอเคกว่าค่ะ
🌸🌸🌸 ดอกไม้วันนี้ก็ยังคงเป็นอีก 1 ดอกไม้ ที่ยังคงเป็นปริศนา ในเรื่องของชื่อเสียงเรียงนาม อีกเช่นเคยค่ะ เราถ่ายภาพมาได้ โดยปั่นจักรยานออกไปไกลหน่อย ประมาณ 10 หลังคาเรือนได้ ในแต่ละวันที่เราถ่ายดอกไม้ มาให้เพื่อนนั่นเราใช้เวลาแปปเดียว แต่ที่มันช้าเพราะ เรามัวแต่นั่งเม้าไปเรื่อยๆ คือ ปั่นไปเจอใครก็ทัก คนในหมู่บ้านตามอัธยาศัย เราเป็นคนอัธยาศัยดีนะจะบอกให้ อิอิ คือ ถ้าในช่วงเช้า ก็จะทักประมาณ ทานข้าวยัง ทานข้าวกับอะไร ส่วนไอ้ประโยคที่ว่าไปไหน ไปทำอะไร คือ มันหมดไปแล้ว เพราะ ตอนนี้คือคนทั้งหมู่บ้านน่าจะรู้หมดแล้ว 5555 บ้านนอกนี้นะใครทำอะไรที่ไหน เมื่อไร นี้ข่าวสารรวดเร็วทันใจ เหมือนมีสำนักข่าวประจำตัว ในหมู่บ้านก็ไม่ผิด แต่เราไม่ได้นิ่งนอนใจในเรื่องดอกไม้นะค่ะ คือ เราพยายามทำการบ่สนในทุกครั้งทุกวันที่เราได้ภาพของเค้ามา เพื่อจะแสวงหาชื่อดอกไม้ ใช้เวลาค้นหาในอินเตอร์เน็ต แต่ข้อมูลมันแคบเกินที่จะหาได้ เราพิมแต่ลักษณะของดอกไม้ แต่มันก็ไม่ได้ออกมาให้เราหาได้ง่าย ตามใจนึกเลยค่ะ วันนี้เรายอมรับอย่างหนึ่งที่ว่าเราเขียนไม่ค่อยดีเลยค่ะ และต้องขออภัยด้วยค่ะ สำหรับเนื้อหาในวันนี้ก็คงมีประมาณนี้ บ๊ายบาย
❤️ขอบคุณค่ะ❤️