Leniwy poniedziałek / Lazy Monday

PL:
“Boże, kiedy ja się wreszcie wyśpię?”. Z tą myślą wstałem dzisiaj o 5.30 obudzony najpierw o 5 przez żonę a potem przez psa. Zawsze kładę się późno spać bo nigdy nie udało mi się usnąć przed 23. Tak się po prostu przyzwyczaiłem i już. Ponieważ przez ten cholerny wiatr Wolf nie załatwił swoich potrzeb dnia poprzedniego, to postanowił zrobić mi pobudkę wcześnie rano. Myślałem że mnie szlag trafi. Kiedy wróciłem do domu położyłem się z powrotem ale już nie mogłem zasnąć. Wiedziałem że dzisiejszy dzień będzie do d…y, bo będę senny a koło południa już wyczerpią mi się bateryjki.

O 11 ubrałem się i razem z Wolfem poszliśmy na pieszo do sklepu dla psów, chciałem mu kupić nową kość bo z poprzedniej niewiele zostało. Marsz zajął nam prawie godzinę, a ja czułem się jakbym przeszedł z 10 kilometrów, a tu jeszcze trzeba wrócić. Kupiłem mu gnata który mam nadzieje starczy mu na dłużej.

Wróciłem do domu, strzeliłem kawkę i dałem psu jego zakup. Jaki był ucieszony, zachowywał się jak szczeniaczek. Miałem wrażenie że nie wie co z tą kością zdobić. Chyba jeszcze tak dużej nie widział. Gnat ma prawie 50 cm długości. Po 10 minutach zapoznawania się z suwenirem wziął się za nią ostro. Widać w oczach zadowolenie. Kurcze ile to psu wystarczy do szczęścia.

Jest godzina 14 z minutami a ja ledwie żyje, kawa tutaj nie pomoże, chyba będę musiał dzisiaj zrezygnować z nauki i się chociaż na dwie godziny położyć. Co prawda, wcale bym nie chciał bo wiem jak to się skończy. Dwie godziny zamienią się w cztery, a potem jak będzie pora spania nie będę mógł zasnąć. I znów jutro będę chodził jak we śnie. Co robić?

ENG:
"God, when am I going to get enough sleep?" With this in mind, I woke up today at 5.30, first awakened at 5 by my wife and then by the dog. I always go to bed late because I never managed to fall asleep before 11 PM. I just got used to it and that's it. As Wolf had not taken care of his needs the previous day because of that damn wind, he decided to wake me up early in the morning. I thought I was going to be damned. When I got home I went back to sleep but couldn't sleep anymore. I knew that today would be suck, because I would be sleepy and around noon my batteries would run out.

At 11am I got dressed and together with Wolf we went on foot to the dog shop, I wanted to buy him a new bone because there was not much left of the previous one. The walk took us almost an hour, and I felt as if I had walked 10 kilometers, and you still have to come back here. I bought him a gun which I hope will last him longer.

I came home, shot a cup of coffee, and gave my dog ​​his purchase. How happy he was, he acted like a puppy. I had the impression that he did not know what to decorate with this bone. I don't think he has seen that much yet. The gun is almost 50 cm long. After 10 minutes of learning the souvenir, he took it sharply. You can see the satisfaction in the eyes. Man, how much is enough for the dog to be happy.

It is 2 p.m. with minutes and I am barely alive, coffee will not help here, I think I will have to quit my studies today and lie down for at least two hours. It is true that I do not want to because I know how it will end. Two hours will turn into four and then when it's time to go to bed, I won't be able to fall asleep. And again tomorrow I will be walking as if in a dream, what should I do?