Dziennik #91/2024 - luzik

Dobry wieczór.

Nie wyspałam się. Niemniej jak się obudziłam koło 9 tak postanowiłam już wstać i jechać do babci i dziadka. Zanim się ogarnęłam i dojechałam do nich to już była prawie 11. Dziadek niestety nadal chory, coś ma z płucami i bardzo kaszle. Badania niczego nie wykazują, ma antybiotyki i inhalacje, ale nijak nie jest mu lepiej. Bardzo się o niego martwię, bo męczy się strasznie z tym kaszlem. W nadchodzącym tygodniu będzie powtarzał wyniki i mam nadzieję, że nic groźnego nie zdiagnozują. Nie siedziałam u nich długo, żeby go nie męczyć. Wypiliśmy kawkę, zjedliśmy ciasto i wróciłam do domu.

Po powrocie do domu zajęłam się moim kudłatym kompanem i poszłam na małą drzemkę. Zmiana czasu totalnie mnie dobija i chodzę do tyłu. Strasznie chciało mi się spać dlatego postanowiłam się nie męczyć i się zdrzemnęłam.

Po pobudce nie robiłam totalnie nic. Jadłam słodkie, grałam w gry i oglądałam The Office. Nie byłam dzisiaj produktywna, ale taki odpoczynek był mi potrzebny. Stresuję się pracą od wtorku dlatego reset dla głowy jak najbardziej wskazany. Reset oczywiście bez alkoholu, bo jestem dumna z mojej trzeźwości.

Rozmawiałam przez telefon z kolegą ze wspólnoty AA i strasznie mnie poirytował swoim wymądrzaniem się, że nie powinnam jechać na urodziny ojca. Nie wiem jak można nie rozumieć, że czasem po prostu trzeba brać udział w pewnych uroczystościach rodzinnych bez względu na to, czy jest na nich alkohol czy nie. Jak mogłabym się wypiąć na własnego tatę? Tym bardziej, że byłam kierowcą, żeby bez stresu mógł się napić. Nie lubię jak mnie ktoś umoralnia i traktuje jak małe dziecko. Dla niego świat jest zero jedynkowy. On by nie poszedł i koniec. No a ja poszłam, bo kocham ojca i nie chciałam go opuścić w tym ważnym dla niego dniu. Proste.

Idę oglądać The Office. Jutro muszę wstać koło 9, bo jadę na śniadanie świąteczne do rodziców. Po świętach mam w planach znowu nie jeść słodkiego dlatego muszę się najeść póki jeszcze mam czas.

Do jutra!